అడుగులన్ని దారి తెలియక ఆకశాన్ని చేరాయి ||
వీధి వీధి వెదకి వెదకి కన్నులలసి పోయాయి ||

చిరునవ్వులు చితిలోనే చిధ్రమై పోయె కదా
నా ఊహలు ఉనికి మరచి గతములోనె నిలిచాయి ||

వేసారెను మనసంతా మౌనమె ఆభరణమై
మాటలన్ని గుండెలోనె కుమిలి కుమిలి కరిగాయి ||

గగనానికి ఎందుకలా తొందరగా వెళ్ళావు?
క్షణాలన్ని నడువలేక భారంగా కరిగాయి ||

ఏమున్నది శూన్యంలో మమత కన్న గొప్పగా
అలుక ఇంత కఠినమా? దుఃఖాలే మిగిలాయి ||

ఎవరిని నేనడగాలి ? ఏమని ప్రశ్నించాలి ?
జ్ఞాపకాలు నిశ్శబ్దాలు బరువుగానె కదిలాయి ||

.....వాణి కొరటమద్ది