ఊహల్లొ ఊసులే చెప్పేది మౌనం ॥
భావాలు రాసిగా పోసేది మౌనం ॥

అనుభూతి అద్దమో కన్నీటి కాలమో
జ్ఞాపకం తాకుతూ తడిమేది మౌనం ॥

కలలన్ని కథలుగా కూర్చుకుంటూనే
తిమిరాన్ని తరచుగా తాకేది మౌనం ॥

చిలిపితనం చిత్రాలు బాల్యాల చెలిమి
చిరునవ్వు చెక్కిలిని చుట్టేది మౌనం ॥

విజయమో ఓటమో గుర్తుగా మిగిలి
ఓ స్మృతిని మదిలోన తలచేది మౌనం ॥

బంధాల మాధుర్యం మరుగైన కాని
మధురంగ ఎదలోన గుచ్చేది మౌనం ॥

పరిణయం ప్రణయం పరవశం కాదా
ఓ మధుర మధువునే గ్రోలేది మౌనం ॥

తడిస్పర్శ గుండెలో చెమరించు కనులు
ఓ బాధ బరువుగా తడిపేది మౌనం ॥
....వాణి ,